خارشتر گیاهی است که ترنجبین از آن به دست می‌آید و بر روی آن تشکیل می‌شود. مرحوم بغدادی در کتاب خود ذکر کرده است که نام این خار، عاقول است و کسانی که آن را خلنج می‌دانند، اشتباه می‌کنند.
طبیعت آن: گرم و خشک است، هرچند برخی آن را سرد می‌دانند.
خواص و فواید:
* مانع ریزش مواد بیماری‌زا به اعضا می‌شود.
* باز کننده عروق است.
* دیواره عروق را از مواد زائد پاک می‌کند.
* پادزهر سموم است.
* آشامیدن آن و همینطور ضماد کوبیده شده و دود آن، بواسیر را از بین می‌برد.
* استفاده از عصاره آن به روش سرمه، برای رفع سفیدی کمی که روی عنبیه پدید آمده، مفید است.
* چکاندن سه قطره از آب خالص گیاه تازه آن در بینی به صورت ناشتا و با معده خالی، و سپس استنشاق روغن بنفشه بعد از یک ساعت، در رفع سردردهای مزمن مؤثر است و تجربه شده.
* روغن تهیه شده از آب برگ تازه آن برای درد مفاصل و تمامی بیماری‌های ناشی از سردی، بسیار مؤثر است.
* شکوفه آن برای درمان بواسیر مفید است، چه به صورت خوراکی و چه به صورت ضماد.