روش های مختلف ایجاد استفراغ

روش های مختلفی برای استفراغ و رهایی بدن از مواد زائد، وجود دارد که بسته به نوع ماده ی اضافی و جایگاه آن در بدن، راه استفراغ آن ماده پیشنهاد می گردد. که در ادامه به بعضی از این روشهای دفع مواد زائد از بدن، و کاربردهای مهم آنها در سایت رسمی حکیم حسین خیراندیش ، به اختصار مورد اشاره قرار می گیرند.

• ایجاد قی

قی به خارج کردن محتویات معده (چه در اثر داروهای قی آور و چه به وسیله غذا) گفته می شود و یکی از راه های پاکسازی دستگاه گوارش فوقانی و اعضای مجاور محسوب می گردد. امروزه کاربرد این روش در درمان بسیاری از مسمومیت های خوراکی و دارویی متداول است.

قی پاک کننده ی معده است؛ اشتها را بر می انگیزد؛ و تمایل خوردن به مواد غیرطبیعی مثل گِل و… را از بین می برد.

• ادرارِ بول

دفع مواد زاید ناشی از هضم دوم از طریق ادرار بول صورت می پزیرد و در صورتی که به اندازه ی نیاز انجام گیرد؛ منافع زیادی به همراه دارد. ادرار بول (افزایش دادن ادرار با استفاده از مدرّ بول) در کاهش درد مفاصل و احساس خستگی و بیشتر بیماری هایی که رطوبت در آن نقش دارد از تدابیر مهم به شمار می آید.

• تعریق

یکی از روش های پیشگیری (حفظ صحت) و نیز درمانی، تعریق است و دفع عرق برای سلامتی ضروری است که متاسفانه امروزه به

علت کاهش فعالیت های جسمی، این استفراغ طبیعی به خوبی انجام نمی شود.

تعریق بر دو نوع می باشد:

تعریق طبیعی، مانند فعالیت بدنی، استفاده از گرمابه.

دوم تعریق با استفاده از دارو.

باید توجه داشت که در حال تندرستی ایجاد تعریق پیشگیرانه از طریق دارو، زیان آور است.

در حالی که ورزش با گرم کردن درون و گداختن فضولات باعث دفع طبیعی آنها از طریق تعریق می شود.

• ایجاد و دفع ترشحات مخاطی

به رطوبت های غلیظ و فضولاتی که از سر به منافذ بینی راه می یابند، مخاط گفته می شود.

اگر این مخاط به طور طبیعی خارج نشود باید با تدابیر خاص، مانند غرغره و یا ایجاد عطسه، آن را روان کرد و از بدن بیرون راند.

این روش در درمان بیماری های دِماغی که با سبب اخلاط غلیظ و چسبنده، مانند صرع و سکته، مفید است.

نکته) با مصرف آنتی بیوتیک و چرک خشک کن، مانع دفع این مواد زائد از بدن خود نشوید.

• حقنه یا تنقیه

اگر لازم باشد روده بزرگ از طریق مقعد مورد شستشو قرار گیرد یا داروی خاصی وارد روده شود این روش به کار می رود.

حقنه در دفع مواد اضافی چسبنده یا نجمع یافته در روده ها کاربرد دارد.

حقنه عبارت است از فرستادن مایعات به روده ی بزرگ یا رحم با وسایل مخصوص.

این روش درمانی فواید بسیاری دارد و دانشمندان به آن تاکید داشته اند.

حقنه بر عکس قی، مواد را از قسمت های فوقانی بدن کشیده و دفع می کند و در درمان بیماری های دِماغی مانند صداع (سردرد)، دوار (سرگیجه) و صرع و سکته و همچنین در بیماری های کلیه، مثانه، رحم، درد مفاصل و نیز در درمان زخم و خونریزی از روده بزرگ کاربرد دارد.

در مطالعات جدید نیز حقنه در درمان بیماری التهابی ناحیه رکتوم و سیگموئید و همچنین تجمع و سخت شدگی مدفوع اثرات

درمانی قابل قبولی دارد.

• زالو درمانی

زالو به صورت موضعی با مکش از منطقه ی مورد نظر، مقداری خون را خارج می کند و مواد مختلفی را نیز از طریق ترشحات بزاق

خود وارد بدن می کند.

زالو در درمان غانغاریا (گانگرن)، زخم های پوستی مزمن و دردهای مفصلی کاربرد دارد.

امروزه اثر درمانی زالو بر نجات بافت کنده شده (به خصوص در جراحی های رپلانت گوش و انگشت)؛ استئوآرتریت زانو؛ آرتریت

واکنشی (رآکتیو) به اثبات رسیده است.

• فصد

در لغت به معنی گشودن رگ است و در طب سنتی ایران، یکی از انواع استفراغ است که از راه آن، معمولا مقداری خون از وریدهای

بدن خارج می شود.

فصد یکی از روش های درمانی قوی محسوب می شود و با شیوه های مختلف و در اوقات خاص، در درمان برخی بیماری ها مانند

افزایش غیرطبیعی خون و جلوگیری از ادم متعاقب ضربه به سر به کار می رود.

• حجامت

عبارت است از ایجاد مکش موضعی با یک لیوان مخصوص بر روی پوست نواحی خاصی از بدن.

کاربردهای حجامت عبارتند از: کاهش درد شانه، درمان تاخیر حیض و کاهش درد مفصل زانو از استئوآرتریت.

در مطالعات جدید، اثرات حوبی از آن در درمان براکی آلژیا و سکسکه ناشی از حوادث عروق مغزی و همچنین دردهای مفصلی و

عضلانی مشاهده شده است.

برگرفته از کتاب کتاب مروری بر کلیات طب سنتی ایران