تاثیر ورزش بر سلامتی
حیات بدون غذا محال است و غذایی که تمامی آن جزء عضو گردد وجود ندارد بلکه از آن، فضولاتی باقی می ماند که از طریق مدفوع و ادرار و عرق و … دفع می شود اما همیشه مقدار کمی از این فضولات دفع نمی شود و در بدن باقی می ماند که به مرور زمان در بدن تجمع پیدا کرده، سبب بیماری می گردد. بهترین راه برای دفع این مواد زاید ورزش و حرکت بدنی است.
حرکت با ایجاد گرمی در بدن، فضولات بدن را رقیق می کند و آنها را از طریق عرق دفع می گرداند. با دفع مواد زائد از بدن احساس سبکی و راحتی به شخص دست می دهد.
ورزش با تحلیل رطوبات سست کننده، موجب استحکام عضلات، اعصاب، وترها و رباط ها می شود.
میزان و زمان ورزش
ورزش معتدل که اعضا و حرارت غریزی را تقویت می کند آن است که پوست، سرخ و تنفس، تند شود و عرق ایجاد کند. هرگاه تندی تنفس و تعریق به افراط برسد باید ورزش قطع شود، زیرا سبب ضعف حرارت غریزی می گردد.
بهترین اوقات ورزش بعد از خروج غذا از معده و کامل شدن هضم معدی است. ورزش بلافاصله بعد از غذا مضر است. همچنین ورزش حین گرسنگی نیز توصیه نمی شود.
قبل از ورزش بهتر است مدفوع و ادرار دفع شود.
در افراد با مزاج گرم و خشک ورزش های سنگین مضر است و سبب بروز بیماری می گردد.
بهترین زمان ورزش در فصل بهار نزدیک ظهر، در تابستان اول روز و در زمستان آخر روز است.
انواع ورزش در طب سنتی
ورزش به دو نوع عام و خاص تقسیم می شود: ورزش عام شامل تمام بدن و اعضا است و نفع آن به کل بدن می رسد مثل دویدن و کُشتی گیری، و ورزش خاص که مخصوص به عضو خاص است مثل برداشتن وزنه، و آواز خواندن (که فضولات سر را پاکسازی می کند).
ورزش در طب سنتی ایران اهمیت فوق العاده ای دارد به طوری که حکیم بوعلی سینا در کتاب قانون در بحث تدابیر مشترک بالغین، مهم ترین تدبیر در حفظ تندرستی را در درجه ی نخست ورزش کردن، و سپس تدبیر غذا و تدبیر خواب می داند، و از این رو سخن خود را با تدبیر ورزش آغاز می کند.
